به مناسبت سالگرد آسماني شدن دايي شهيدم

تقدیم به دایی شهیدم "بسیجی شهید بیوک طایفه باقری"  و همه ی جوانمردانی که رفتند تا من و امثال من مرواریدی بمانیم در صدف حجاب هایمان...

 "شهید بیوک طایفه باقری در تاریخ 1339/2/9 در شهرستان تبریز دیده به جهان گشود ، وی تا پایان دوره متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند و دیپلم گرفت و در سال 1358 ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد ، ایشان به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافتند و در نهایت در تاریخ 1361/7/10 در سومار آسمانی شدند. پیکر مطهر ایشان مدت ها در منطقه برجا ماند و در در تاریخ 1376/7/30 پس از تفحص در گلزار شهدای وادی رحمت تبریز به خاک سپرده شد."

روی شانه ی غیرت،یاد جبهه ها مانده است

مرگمان اگر دیدیم پرچمی رها مانده است

دستمان چرا دیریست بوی خاک را دارد

یادمان مگر رفته ست،آسمان- دعا- مانده است!...

رفته اند،اما نه...کوله بارشان باقی ست

بر زمین نمی ماند،شانه های ما مانده است

در رگ حیات ما،خون لاله ها جاریست

شاخه گرچه خشکیده است،نسل ریشه جا مانده است

نام سبزشان آری،تا همیشه خواهد ماند

رفته اندو راهی سرخ،روبروی ما مانده است